gibi hissettiğim kişi, BFF’imle birkaç gün boyunca kısa bir uçuşta kaçmak, anlaşmam için bir gülümseme yapmak için yeterli olabilirdi bir hafta. Buna, blog yazarlarının yanı sıra yabancıların (ve birkaç cömert satıcı) cömertliğini, civciv bekleyen 35 haftalık bir ve olağanüstü bir deneyim oldu.
Önemli Noktalar:
Sabah 4 civarında uyanarak, konferans öncesi etkinliklere gitmek için bir gün erken uçtuk. #Photofunmom adlı bir Sony Cam Experience Günü’ne gittim, yeni bir Cybershot WX9; tam olarak nasıl kullanılacağına dair talimatlar; tam makyaj; Bazı çökmekte olan sağlık kulübü tedavileri (merhaba, parafin ayak patikleri!); Marina çevresinde rehberli bir yürüyüş ve yıldız profesyonel fotoğrafçı Brian Smith’in bir resim çekimi. Böyle bir zevkti.
Fotoğraf: Kimberley Clayton Blaine
Oda arkadaşlarıma, Whitney ve Wendy’ye döndüm, hepsi göze çarptı ve aynı zamanda tüm konferansa hazır olduğumu hissettim ”¦ hem o zaman” ¦
Mad Guy temalı kutlama için hazır
30 dakikalık makyaj bana ne yapacak
Sonra #ocbloggerbash çekilişinde bir iPad kazandım. Vay. Yeni oyuncak için teşekkürler Ywater.
Diapers için içme partisinin ardından Whitney ve Creative Women Rock Star Party’ye gittim. Kendimi sıska hamilelik denimine ezdim ve her ihtimale karşı getirdiği ışıltılı bir tüp üstü kullandım. Ayaklarımız merhamet için yalvarana kadar Madonna ve kadın gaga taklitçileri ile dans ettik (ya da bu sadece ben miydi?).
Evet, son olarak o elbiseden değiştirdim!
Seminer Eve’den itibaren çok daha iyi olmasını hayal edemedim. Bu blogher büyüktü – 2600 ve 3100 katılımcı arasında – genişleyen bir fuar merkezinde olmanın yanı sıra, büyüklüğün her adımını hissettim (ya da sadece kendi büyüklüğümü hissediyor muydum? Hmmm). Bu öğle yemeği alanının boyutunu görüyor musunuz? Dang.
Jane ve ben üçüncü bebeklerle aynı zamanda bittiğimde
Bu Stripey mide resmi OP’den hemen sonra, öğle yemeğinde bir flaş mafyası vardı! Bu videonun sonunda beni çok daha iyi bir görünüm elde etmeye çalışırken alan mı?
Üçüncü üç aylık dönemimde olmak, hafta sonumun en üzücü kısmı büyük olasılıkla her şey için olmadığımı itiraf etmem gerektiğiydi. Çok fazla yürüyüş gerektiren her şey göz ardı edildi. Cuma günü ve konuşmanın yanı sıra çok fazla yürüyüşle birlikte, tercih ettiğim partiden kaçınmam gerekiyordu. Bensiz muhteşem, tek boynuzlu at-düğmeli bir zaman geçirmiş gibi görünüyor:
Sparklecorn’u kaçırdıktan sonra, kendimi çizelgemi çizebemi çizdim. Ben de çok mutluyum. Bazı korkunç destek ayakkabıları kullandım ve saat 23’e kadar dans ettim.
Heather, Whitney, Wendy, Cheeseburgher Partisi’nde
Her zaman gelecek yıl olduğunu varsayıyorum. Zihnim zaten NYC’de Blogher12’ye nasıl katılabileceğime ve tam olarak nasıl katılabileceğime doğru yarışıyor. Tüm evimi geçen yıl olduğu gibi New York’a tatil yapmaya zorlayacak mıyım? Yalnız gelecek miyim? Sadece ben de bebek mi? Tabii ki, yakında bilmek, henüz biraz insanı tatmin etmedim.